Ο τίτλος που έβαλα είναι λίγο περίεργος. Ομως, έχει προέλθει από όλα αυτά που άκουσα και είδα στα διάφορα Μ.Μ.Ε. την εβδομάδα που μας πέρασε. Ολα όσα άκουσα και είδα για την χώρα μου και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή. Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο, γιατί παρ' όλη την λύπη που είχα, από αυτά που συμβαίνουν, η αποκορύφωση ήρθε με το γεγονός του θανάτου των δύο φοιτητών και την εισαγωγή στην εντατική τριών ακόμη φοιτητών. Οι περισσότεροι που άκουγα, έλεγαν ότι είναι κρίμα που συνέβη ένα τέτοιο γεγονός, άλλοι το έκαναν πρώτη είδηση καθημερινά και έπαιρναν συνεντεύξεις. Κύριοι, μεγάλοι και μορφωμένοι, ξεχάσατε κάτι. Οτι από όσα εσείς θεωρείτε σωστά ότι πράξατε μετά το γεγονός, αυτά τα παιδιά δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν στην ζωή. Παρ' όλα τα όσα είπατε , που ελπίζω να είναι εκ βάθως καρδίας, δεν άκουσα κάποιον να πει συγνώμη στους γονείς των παιδιών. Το να σταλούν κοινωνικοί λειτουργοί μετά την προτροπή των Μ.Μ.Ε. δεν σημαίνει τίποτε. Δεν σημαίνει τίποτε, ακόμη και αν μιλάτε σε αυτούς τους γονείς, κύριοι, για χρόνια. Τα παιδιά τους δεν θα τα ξαναδούν. Γι' αυτό το περιστατικό , όπως και για αντίστοιχα άλλα περιστατικά, που εχουν συμβεί, με αποτέλεσμα να πεθάνουν άνθρωποι, κανείς δεν έχει δικαστεί. Και γιατί να δικαστεί ? Γιατί αυτοί οι θάνατοι, κύριοι μορφωμένοι και διαβασμένοι, είναι αποτέλεσμα αποφάσεων κάποιων ανθρώπων, που έπραξαν στο όνομα του κοινού καλού. Είναι πράξεις κοινωνικού νοήματος με αποτέλεσμα τον θάνατο, ακόμη και όταν αυτοί, δεν ήταν παρόντες. Αυτοί οι άνθρωποι που σκότωσαν κάποιους άλλους, στο όνομα του κοινού καλού, είχαν ένα σκοπό, είχαν την γνώση, αλλά και την πρόθεση για να πράξουν τις αποφάσεις αυτές που πήραν. Το αποτέλεσμα, όμως μεχρι στιγμής είναι εγκληματικό για ένα μέρος των Ελλήνων πολιτών. Αυτοί, οι ηθικοί αυτουργοί, αυτών των πράξεων ζουν. Αυτοί, οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των πράξεων, συνεχίζουν το έργο τους χωρίς να γνωρίζουν το αποτέλεσμα, που μπορεί να είναι θανατηφόρο για χιλιάδες ακόμη παιδιά, φοιτητές , ενήλικες, ηλικιωμένους. Κανείς δικαστής, δεν θα δικάσει αυτούς τους ανθρώπους, για να σταματήσουν. Θα παραμένουν ασύλληπτοι. Είναι το νέο είδος των ανθρώπων. Των ελεύθερων και αδίκαστων, των ατιμώρητων. Ντροπή μας. Ντροπή, που για άλλη μια φορά είμαστε, όλοι μας, οι αχυράνθρωποι του δικαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου