Αναγνώστες

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ-ΓΝΩΜΙΚΑ


Το λάδι και η αλήθεια πάντα βγαίνουν πάνω

Το να λες την αλήθεια είναι πάντοτε η καλύτερη μέθοδος και ο ασφαλέστερος δρόμος για την ζωή.  (Μένανδρος)

Η ιδιαίτερη υπεροχή του ανθρώπου είναι αυτό που τον διακρίνει από τα ζώα, δηλαδή η λογική

Οι συμφορές ενώνουν τους ανθρώπους

Ο άνθρωπος όταν τελειοποιείται, είναι το καλύτερο των ζώων.Όταν όμως αποχωρίζεται από τον νόμο και τη δικαιοσύνη, είναι το χειρότερο όλων

Ο κατασκευαστής δεν μπορεί να είναι ούτε ο μόνος, ούτε ο καλύτερος κριτής του έργου του

Ο λαός δεν αλλάζει εύκολα, γιατί αγαπάει τις παλιές του συνήθειες.'Ώστε οι παλιοί νόμοι παραμένουν σε ισχύ, ενώ η εξουσία ασκείται από εκείνους που μετέβαλαν την πολιτεία

Ο έγκριτος πολίτης τιμά, αλλά δεν κολακεύει

Το κάλλος είναι η καλύτερη συστατική επιστολή

Επειδή οι άνθρωποι ως επί το πλείστον είναι φιλόδοξοι, αναγκαστικά τους αρέσει να κακολογούν τον πλησίον τους

Για να γίνει κανείς ικανός σ' οποιοδήποτε επάγγελμα, τρία πράγματα χρειάζονται: φύση, μελέτη και πρακτική άσκηση

Η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια ενός ή μερικών ή πολλών।Όταν όλοι αυτοί κατευθύνουν όλες τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, αλλά όταν ο ένας, οι λίγοι ή οι πολλοί αποβλέπουν μόνο προς το δικό τους συμφέρον, πρέπει να περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο

Την ευτυχία την απολαμβάνουν εκείνοι που έχουν χαρακτήρα και πνεύμα καλό και σε μέτριο βαθμό τα υλικά αγαθά

Ο καλός ο νομοθέτης, καθώς κι ο αληθινός πολιτικός, δεν πρέπει να ξεχνούν πως όχι το απόλυτα άριστο, αλλά εκείνο που από τα πράγματα αποδεικνύεται σχετικά καλύτερο, πρέπει να προτιμείται σε κάθε δοσμένη περίπτωση

Ένας έξυπνος μαθητής επαινείται και είναι παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί ο ίδιος εκείνος έξυπνος μαθητής, όταν γίνει έξυπνος ενήλικος, θεωρείται βλάσφημος και επικίνδυνος επαναστάτης;(Σωκράτης)

Σοφία είναι να νικήσουμε τον εαυτό μας. Ενώ άγνοια είναι να νικηθούμε απο αυτόν.(Σωκράτης)

Πού πάτε, άνθρωποι; Τσακίζεστε να αποκτήσετε περιουσίες, και λίγο νοιάζεστε για τα παιδιά που θα τις κληρονομούν.(Σωκράτης)

Όπως όσοι βαδίζουν στον ήλιο, παρακολουθούνται από τη σκιά τους,έτσι κι όσοι έχουν μεγάλη δόξα, παρακολουθούνται από το φθόνο.(Σωκράτης)

Με την άδικη πατρίδα σου, να συμπεριφέρεσαι όπως με την μητριά: να σιωπάς....(Πυθαγόρας)

Το "ναι" και το "όχι", αν και είναι οι πιο σύντομες από όλες τις λέξεις, χρειάζεται να τις σκεφθεί κανείς πολύ προηγουμένως.(Πυθαγόρας)

Στα χρόνια της τυραννίας ο λαός είναι ένα σκουλήκι που επιτρέπει να τον ποδοπατούν.Στα χρόνια της δημοκρατίας είναι ένας αρκούδας που καταβροχθίζει τους ηγέτες του.(Πυθαγόρας)

Η τιμιότητα, ως επί το πλείστον, είναι λιγότερο επικερδής από την ατιμία.(Πλάτωνας)

Δεν υπάρχει πιο ακριβής ένδειξη κακής οργάνωσης της πολιτείας, από την αφθονία γιατρών και νομικών.(Πλάτωνας)

Η άγνοια είναι η αιτία των κακών στους ανθρώπους(Πλάτωνας)

Μια καλή γνώμη που γίνεται δεκτή από όλους στην Πολιτεία, λέγεται νόμος.(Πλάτωνας)

Μη ζηλεύεις από εκείνους που κερδίζουν από αδικίες, αλλά περισσότερο να τιμάς εκείνους που ζώντας με δικαιοσύνη ζημιώθηκαν.(Ισοκράτης)

Όπως ακριβώς βλέπουμε τη μέλισσα να κάθεται σε όλα τα φυτά και να παίρνει απ' το καθένα ό,τι καλύτερο υπάρχει, έτσι πρέπει και αυτοί που επιθυμούν να μορφωθούν, να μην αφήνουν τίποτε χωρίς να το γνωρίσουν, από παντού όμως να επιλέγουν τα ωφέλιμα(Ισοκράτης)

Σαν άνθρωπος που είσαι, να θυμάσαι ότι έχεις κοινή τη μοίρα με τους άλλους ανθρώπους.(Ισοκράτης)

Πότε ο κόσμος ευημερεί; ρωτήσανε τον Διογένη. ''Όταν οι βασιλιάδες φιλοσοφούν και οι φιλόσοφοι βασιλεύουν''(Διογένης)

Όταν ρωτήθηκε, ποιο είναι το κάλλιστο απόκτημα του ανθρώπου απάντησε: το θάρρος της γνώμης του.(Διογένης)

Στο θέατρο έμπαινε, ενώ οι άλλοι έβγαιναν. Όταν ρωτήθηκε για τον λόγο, απάντησε: ''Σε όλη μου τη ζωή αυτό φροντίζω να κάνω''.(Διογένης)

Δεν υπάρχει κάτι ανθρωπινότερο και ιερότερο από την Ελλάδα (ΚΙΚΕΡΩΝ)

Είναι μεν φίλος μου ο Πλάτωνας, αλλά πιο πολύ φίλη μου είναι η αλήθεια (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ)

 Οταν μεν είσαι μόνος σου, να είσαι μετριόφρονας, όταν δε είσαι με τους άλλους να είσαι ειλικρινής (ΠΛΑΤΩΝ)

Κανείς ανόητος δεν ξέρει ποτέ, πότε πρέπει να σιωπά(ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ)

Επαινος τον οποίο δεν αξίζει κανείς, είναι μεταμφιεσμένη σάτιρα(ΣΕΝΕΚΑΣ)

Δεν υπάρχει στιγμή χωρίς κάποιο καθήκον(ΚΙΚΕΡΩΝ)

 Κάθε άνθρωπος αγαπάει τη δικαιοσύνη για λογαριασμό των άλλων, κανένας όμως δεν φροντίζει να είναι και ο ίδιος δίκαιος(ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ (Ο ΔΙΚΑΙΟΣ))

 Ολες σου τις πράξεις να τις κάνεις σαν να σε παρακολουθεί όλος ο κόσμος.Γιατί, αν κρυφτείς έστω και για μια στιγμή θα ξεσκεπαστείς σύντομα.(ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ)

Η εξουσία του να κάνει ο καθένας ότι του αρέσει, αποτελεί κάτι το ιδιαίτερα κακό, διότι, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι αδύνατο να ελεχθούν, τα μέσα στον κάθε άνθρωπο, διεφθαρμένα ένστικτά του (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ)

Ρήμα παράκαιρον τον όλον ανατρέπει βίον(Μια κουβέντα που λέγεται σε ακατάλληλη στιγμή, μπορεί να αναστατώσει όλη τη ζωή) -ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ-

Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον (Δεν είναι εύκολο να αλλάξει ένας πονηρός)

Βουλόμεθα πλουτείν πάντες αλλ' ου δυνάμεθα (Ολοι θέλουμε να βγάλουμε λεφτά, αλλά δεν μπορούμε)

Αβουλία γαρ πολλά βλάπτονται οι βροτοί (με την έλλειψη θέλησης πολλά ζημιώνονται οι θνητοί)

Αρχής τετευχώς, ίσθι ταύτης άξιος (Αν αποκτήσεις κάποιο αξίωμα, να φανείς αντάξιός του)

Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι (Μην νομίζεις ότι αν παραβείς όρκο, ο θεός θα ξεχάσει)

'Α μη προσήκει μητ' άκουε μηθ' όρα (Αυτά που δεν πρέπει, μήτε να τ' ακούς μήτε να τα βλέπεις)

Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται (Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει)

Θεών όνειδος τους κακούς ευδαιμονείν (Είναι ντροπή για τους Θεούς να καλοπερνούν οι κακοί)

Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς (Αν κάνεις δίκαιες πράξεις, θα έχεις συμμάχους τους Θεούς)

Λόγον παρ' εχθρού μη ποθ' ηγήση φίλον (Τα λόγια του εχθρού σου μην τα θεωρήσεις ποτέ φιλικά)

Λιμώ γαρ ουδέν εστιν αντειπείν έπος (Στην πείνα δεν μπορείς να πεις αντίθετο λόγο)

Ουδείς ανάγκης μείζον ισχύει νόμος (Δεν υπάρχει νόμος που να υπερισχύει της ανάγκης)

Βακτήρια εστί παιδεία βίου (Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής)

Ούτις εμοί γ' όνομα (Το όνομά μου είναι κανένας)

Χόλος νόον οιδάνει (Ο θυμός φουσκώνει το μυαλό)

Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις (Λαοφάγε βασιλιά, κυβερνάς 'ουτιδανούς')

'Εστιν η λίαν δυσπραξία λίαν διδούσα μεταβολάς (Οι πολύ δύσκολες καταστάσεις φέρνουν και μεγάλες αλλαγές)

Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος (Ο καθένας αποφεύγει  ένα φτωχό φίλο)

Πενία δε σοφίαν έλαχεν (Της φτώχειας της έλειψε η σοφία)

Κλεπτών γαρ η νυξ, της δε αληθείας το φως (Η νύχτα είναι των κλεφτών και το φως είναι της αλήθειας)

Η γλώσσ' ομώμοχ' η δε φρην ανώμοτος (Η γλώσσα μου ορκίστηκε αλλά ο νους μου δεν δεσμεύτηκε από τον όρκο)

Αλωτά γίγνεται επιμελεία και πόνω άπαντα ( Ολα μπορεί να τα κατακτήσει κανείς με σκληρή δουλειά και επιμέλεια)

Ολβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν (Τυχερός αυτός που διδάχθηκε ιστορία)

'Εσσετ' ημάρ.......    (Θα έρθει η μέρα που ........)

Μικρού δ' αγώνος ου μέγα έρχεται κλέος (Από ασήμαντο αγώνα δεν προκύπτει μεγάλη δόξα)

Σκαιοίσι πολλοίς είς σοφός διόλλυται (Ανάμεσα σε πολλούς αγροίκους,  ένας σοφός χάνεται)

Κράτιστον χρημάτων ευβουλία (Το πιο καλό πράγμα είναι η ορθή κρίση)

Αλλ΄ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου (Κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο)

'Εργον δ' ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ' όνειδος (Η δουλειά δεν είναι ντροπή και ντροπή είναι η τεμπελιά)

Φήμη κακή αργαλέη φέρει, χαλεπόν δ' αποθέσθαι (Η κακή φήμη είναι βαρύ φορτίο και είναι δύσκολο να απαλλαγείς από αυτήν)

Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς (Δεν θα είναι πάντα καλοκαίρι, θερίστε όσο είναι καιρός)

'Εργω κ' ουκέτι μύθω (Με έργα και όχι με λόγια)

Βροτοίς πέφυκε τον πεσόντα λακτίσαι (Είναι στην ανθρώπινη φύση να κλωτσάνε αυτόν που έχει ξεπέσει)

Σκότω λιμός ξύνοικος (Μέσα στο σκοτάδι συνυπάρχει και η πείνα)

Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι τον ευγενή δει (Ο ευγενής πρέπει ή να ζει με αξιοπρέπεια ή να πεθαίνει με αξιοπρέπεια)

Πάσαν γλώσσα βασάνιζε (Να σκέφτεσαι καλά αυτά που λες)

Νους ορά και νους ακούει (Ο νους βλέπει και ο νους ακούει)

Το εύ λέγειν κάκιστον, ει φέρει βλάβην (Ο έπαινος είναι κάκιστος αν βλάπτει)

Τέχνη κρατούμεν ών φύσει νικώμεθα (Με την τεχνική εξουσιάζουμε σε ότι εκ φύσεως υστερούμε)

Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπερεχθαίρει (Ο Ζεύς τιμωρεί τους κομπασμούς της μεγάλης γλώσσας)

Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου (Οποιος δεν αδικεί δεν χρειάζεται κανένα νόμο)

Νήφε και μέμνησο απιστείν (Να είσαι νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς)

Ανδρεία, σωφροσύνης αιρετοτέρα ( Η ανδρεία είναι προτιμότερη από την σωφροσύνη)

'Εσθ' όπου το δεινόν εύ (Υπάρχουν περιπτώσεις που ο φόβος είναι καλό πράγμα)

 Εξ όνυχος τον λέοντα (Από τις μικρές λεπτομέρειες φαίνεται ο άξιος)

Πενία τέχνας κατεργάζεται (Η πείνα δημιουργεί τρόπους επιβίωσης)

Ει μοναχοί, τί τοσοίδε ; τοσοίδε δέ, πώς πάλι μούνοι ; ώ πλήθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα. (Εάν είναι μοναχοί, τότε πως είναι τόσοι πολλοί ? Αν είναι δε τόσοι πολλοί, τότε πάλι πως είναι μόνοι ? 'Ω πλήθος των μοναχών είστε ψεύτικη μονάδα)

Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον, Ελληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες όνειρον εικάζοντες είναι τον βίον; ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος; (Μήπως ενώ έχουμε πεθάνει ζούμε μόνο κατά φαντασία, εμείς οι Ελληνες, που έχουμε περιπέσει σε συμφορά νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο ? ή ζούμε εμείς και έχει πεθάνει η ζωή ?)

Ανάγκα και θεοί πείθονται (Στην ανάγκη και οι θεοί πείθονται)

Ποτί δ' εχθρόν, άπ' εχθρός εών, λύκοιο δίκαν υποθεύσομαι (Εναντίον του εχθρού, αφού είναι εχθρός, θα ορμήξω σαν λύκος)

Παύροι εν πόνω πιστοί (Λίγοι μένουν πιστοί την ώρα του πόνου)

Ουδένα θησαυρόν καταθήσεαι αμείνω αιδούς (Κανένα θησαυρό δεν μπορείς να έχεις καλύτερο από το αίσθημα τιμής)

Ανήρ δ' άλλα κέκευθεν ενί φρεσίν, άλλα δε βάζει (Ο άνθρωπος άλλα έχει κρυμμένα στο μυαλό του και άλλα λέει)

Μισθόν μοχθήσαντα δίδου (Να πληρώνεις αυτόν που δούλεψε) 

Κρατίστην δημοκρατίαν εἶναι ἐν ῇ πάντες ώς τύραννον φοβούνται τον νόμον (Αριστη δημοκρατία υπάρχει εκεί που όλοι φοβούνται το νόμο ως τύρανο)

Τό πάρ δίκαν γλυκύ πικρότατα μένει τελευτάν (Την γλυκιά αδικία τέλος πικρό την περιμένει)

Τών γαρ ηληθίων 'απείρων γένεθλα (Των ηλιθίων, στ' αλήθεια, άπειρη η γενιά)

Λαός τοι καί ὔδωρ καί πῦρ, ἀκατάσζετα πάντα (Ο λαός, το νερό και η φωτιά δύσκολα συγκρατούνται) 

Πρός σοφίᾳ μέν ἔχειν τόλμαν μάλα σύμφορον ἐστι, χωρίς δέ, βλαβερή (Η τόλμη ωφελεί αν έχει γνώση, χωρίς αυτή βλάπτει)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου